>"perde"

>

Dostluk üzerine kurulan bir oyun anlatılanlar. Kardeşlik ve gönüldeşlik üzerine biçilen bir değer. Makamların ve mevkilerin “Ye Kürküm Ye” gerçekliği hissedilen yalnızca. Yüreğin dostu gördüğünde hançeresini yırtarcasına çırpınması değil. “Gerçek sevgi iyilik görünce artmayan, kötülük görünce azalmayandır ” sözü dillerde bir perde. Perdenin arkasında bir aktör. Aktörün beyni perdenin gölgesinden güneşi görmez halde. Bir sıyrılsa perde yüklü karabasan gecelerden, gündüzün ihtişâmını ve güneşin kendi yüzünün aklığını yansıtması bir hakikat.

Gâflet dillerde, illet dillerde, acı dillerde!…

İhanetin yükü yamacına gelince, hafifletir yükü ağır insanın sırtındaki kamburu. Çevreye bir bakmak gerek, bakınca en hasından görmek gerek! İhanet yalnızca kötüleri vurmuyor. İhanet , kendi nefretinin haslığı kadar adamında hasını seçiyor! Örnekler yiğitlik adını tarihlere yazanlardan yansıyan bir gerçektir. Örnekler adamlığının hakikatliliğini öldükten sonra dahi , derslerle anlatmasındandır.

Acı çekmek işten midir, değil midir , şimdi sormak gerek Yasemin çiçeğine. Her gün kalabalık içerisindeki yalnızlığa şahit olmak, şahadetin her bir anında ihanetin her bir karesini hissetmek.

Hissetmek sevmek midir, ayrı yüreklerde tek yürek olmak mıdır bilinmez ama bilindik bir şey var ki, dostun gidişatını düşünürken, ihanet; görmek yükü alan bir hamal!

O hamal giderken dost sevdasının tüm kıvılcımlarını söndürsün dileriz ama nafile…

Bizim önümüzden geçen ihanet yüreği taşıyan dost kafilesi…

Dostun dilinde bir garip yalnızlık kafiyesi…